Verslag Oversteek Mindelo > Suriname
Jan, 15 2019- Jan 31, 2019.
Voorbereiding afgerond en gedag gezegd tegen Cor en Cynthia van de Dream C, en van Fred en Caroline van de Pegasus. Caroline had drie verschillende Salmonella bacteriën opgelopen en was ernstig verzwakt. Ze was net terug van het ziekenhuis.
Alles is aan boord volgens de, van te voren, opgestelde menulijst. Netjes verpakt in zakken met nummers er op. Later blijkt dat we de eerste week meer aanrommelen met wat er voor handen is. Er waren namelijk geruld gehakt, en ballen klaargemaakt waarop we het boorddiner hebben aangepast.
SSB afspraken gemaakt:
Basis UTC voor de tijd en USB voor de Single site band.
Start om 21.00 op freq. 6.227.00 als dat niet lukt
22.05 op 8.297.00
22.05 op 12.356.00
22.10 op 14.268.00
22.15 op 16.531.00
Laatste mast inspectie, en alle verse items weg gestouwd. Klaar voor vertrek!
Met Bram punten afgesproken waarvoor hij een update van het weerbericht geeft via de satelliet telefoon. Een en ander gebaseerd op 5 knopen gemiddeld. Lijkt realistisch.
Dag 1: Dinsdag 15 jan. 2019.
Laatste gribs gedownload via querry@saildocs voor wind en stroom en deze ingeladen in de OpenCpn applicatie.
Los gegooid om 13.00 Local Time in Mindelo. 14.00 UTC. 1888 mijl te gaan, hopelijk te doen in 16 dagen met een gemiddelde snelheid van 5 knopen.
Tussen de eilanden Sao Vicente en Sao Antao staat nog een aardig windje. Rond de 15 knopen. We proberen uit de luwte van San Antao te blijven, maar de wind neemt af en zo ook onze snelheid zodat we voor donker nog besluiten de motor bij te zetten. Drie knopen in een luwte van zo’n 30 mijl gaat wel heel lang duren.
Laatste mast inspectie, en alle verse items weg gestouwd. Klaar voor vertrek!
Laatste Whatsapp gesprekken met het thuisfront en los! Cor en Cythia zwaaien ons uit en we doen nog een rondje Pegasus die voor anker in de baai ligt.
Verwacht traject: een kleine 2000 mijl ofwel 3700 km.
Vertrek Kaapverdie
Dag 2:
s Morgens neemt de wind weer toe naar zo’n 17 knopen en gaat naast de genua ook het grootzeil op. Wel blijft het eerste rif zitten. De aquagen is aangesloten en levert stroom. De lijn waar hij mee vast zit knoopt zichzelf op en wordt daardoor korter. Toen we de lijn en de aanhangen fin aan boord haalden bleek een van de propeller bladen verbogen. 3mm aluminium is toch niet genoeg? Boudewijn neuriet het liedje ‘Laat me’ van Ramses Shaffie. Nou gitaar erbij en proberen!
Genua en grootzeil over BB. Eerste rif in het grootzeil.
Grootzeil op bulletalie vastgezet.
Wind: Noord oost 15-17 knopen bakstag
Sea state: Golven van 1-1.5 meter. Helaas vliegende pot jam niet kunnen redden. Liet een spoor van scherven achter maar gelukkig weinig van de inhoud.
Afgelegde afstand na 24 uur 110 mijl.
De controller Aquagen geherprogrameerd. Deze stond nog op Lithium baterijen, en die hebben we niet.
Sealife: 1 vliegende vis. Het is karig.
Diner: tussen de middag met Stroganov saus met verse groente, rijst en een bal gehakt die Boudewijn gemaakt had.
Dag 3:
We raken in geslingerd. Gisteravond gaf Bou aan zich toch niet helemaal lekker te voelen, en we hebben hem dan ook de nachtwacht over laten slaan. Vandaag is hij weer geheel opgeknapt.
Als een blok geslapen. We zitten bijna op ideale koers maar varen iets hoger aan de wind om de genua en het grootzeil over BB vol te houden. Lopen tussen de 4.5 en 6.5 knopen. Bou heeft zijn eerste stuk geschreven in zijn logboek dat hij van de kinderen mee heeft gekregen. De zee ziet er prachtig uit, veel zon met hier een daar een wolk. Diep blauw met schuimkoppen.
Stroom voorziening: We zijn natuurlijk afhankelijk van wat we zelf genereren.
Hiervoor hebben we 2 zonnepanelen in serie van ieder 100 watt en een aquagen. Daarnaast de dynamo op de hoofdmotor.
De afgelopen 24 uur hebben we ongeveer 200 Ah verbruikt en 110 opgewekt. (88 Ah te kort en dat moet door de dynamo worden gecompenseerd. De hoofdmotor wordt alleen aangezet in het donker omdat de regelaar ervan, bij het actief laden van de zonnepanelen denkt dat de accu vol is)
Opbrengst uit de Aquagen in totaal: 80 Ah. Het opnieuw verbogen blad vervangen. De lijn raakt regelmatig in de knoop en de sleep waaraan de propeller zit komt regelmatig uit het water.
Wind: Noord oost 15-20 knopen bakstag
Sea state: Golven van 1-2 meter.
Windrichting: NO
Afgelegde afstand na 48 uur 220 mijl. Nog te gaan tot uiterton 1667 mijl.
Sealife: Meerdere vliegende vissen en verschillende storm vogels.
Diner: wraps met verse paprika, prei, ui, uit blik bonen en mais, kruiden en creme fraiche.
SSB contact: wel Cor en waarschijnlijk nog iemand gehoord op 8.297.00. Teleurstellend.
Film: As it is in Heaven. Prachtige film, maar door de beweging van het schip worden Bou en Hans toch een beetje misselijk!
Dag 4:
Erg onrustige nacht. De golven bouwen op en de wind neemt toe. We kruizen de zeeën wat af want plat voor de wind is een erg rommelige koers.. Duidelijk is en swell aanwezig met daar bovenop de windgolven. Zo worden we regelmatig opgetild tot minimaal 4 meter boven de golfdalen. De Dayak laat het onder de kont doorglijden of het de gewoonste zaak van de wereld is. Bou was gister een beetje katterig en was weer opgeknapt, maar bij het ontbijt bleef het bij 1 broodje en nam dat gevoel weer toe. Opnieuw aan de zeeziekte pillen dus. Hij was zijn pleister al snel verloren.
In de boot is het een rommeltje. Opruimen is een buitengewoon grote inspanning en wordt snel overgeslagen. Ook het maken van het ontbijt was een huzarenstukje. De ovenbroodjes waren droog van binnen en eenmaal in de mond schreeuwden ze om thee omdat het anders niet weg te krijgen was. Maar thee zetten, zakje zoeken, suiker zoeken, inschenken en doorgeven terwijl je het broodbeleg, de broodjes, het bord en mes op zijn plaats probeert te houden (lijkt op jongleren met te veel ballen) is maar even vol te houden. Regelmatig belandt van alles op de vloer waarbij het oprapen van dat spul aanleiding is voor het andere om vrolijk van plaats te wisselen. Krachttermen volgen maar helpen niet echt… Ondanks dat is het genieten als alles weer voor elkaar is.
De snelheid maakt ook een hoop goed.
Van een golf af surfend 9,7 knoop gezien! Was maar voor een moment, maar toch. De Dayak doet alsof er niets aan de hand is.
Snelheid eruit halen dus, want deze krachten op de boot zijn niet nodig.
Zeilvoering: grootzeil met twee reven, en in de nacht de genua voor 80% weggedraaid. In de loopt van de morgen gegijpt, want de wind draait meer naar het oosten toe. Maar eigenlijk niet tevreden met het resultaat want er volgt een koers die we eigenlijk niet willen.
De golven komen regelmatig recht van achter, en Hans vraagt zich af waarom de zeilvoering niet type ‘Melkmeisje” gaat. Omdat ik bang ben voor veel rollen had ik daar nog vanaf gezien, maar er zijn weinig kruiszeeën, dus…
Het blijkt goed te bevallen, Spiboom aan bakboord met een deel van de genua Weer uitgerold, en grootzeil met twee reven aan stuurboord. De boot ligt redelijk stabiel. En de gemiddelde snelheid ligt boven de 5 knopen.
De barometer was een tijdje stabiel (we varen dus parallel aan de isobaren), maar nu zien we de stand weer oplopen en daarna weer zakken, hetgeen betekent dat de wind waarschijnlijk gaat ruimen. Het hoge druksysteem lijkt gepasseerd. Het Azoren-hoog strekt zich ver uit.
De appjes via de satelliet telefoon komen niet over, de mail lijkt het wel te doen.
Weer waren de bladen van de Aquagen verbogen, en levert het systeem te weinig op. `nu had ik nog een klein RVS plaatje aan boord, en voldoende gereedschap, dus Bou en Hans hebben nieuwe vervaardigd. Knap hoor op een schip dat zich gedraagt als een kermis attractie. Nou, afwachten of het heel blijft. Het is i.i.g. sterker dan de aluminium plaatjes.
Om 22.00 UTC contact met Cor van de Dream C over de SSB gehad. 8.297.00 MHz bleek deze keer goed te werken. Hij zou Diny een appje sturen over onze voortgang.
Wind: Noord oost 15-25 knopen bakstag
Sea state: Golven van 2-4 meter.
Windrichting: ONO twee keer een klein buitje.
Van Bram de eerste update van de wind gezien via de mail op de satelliet telefoon. Windsterkte blijft zo rond wat we nu hebben.
Afgelegde afstand na 96 uur 353 mijl. Nog te gaan tot uiterton 1535 mijl.
Sealife: vliegende vis en verschillende storm vogels.
Opbrengst uit de Aquagen in totaal: 121 Ah.
Diner: Nasi, met saté saus uit Suriname. Lekker pittig. Het valt op dat na een goede middagmaaltijd er nauwelijks of geen behoefte is aan een vorm van avondeten.
Dag 5:
Vandaag de eerste 500 mijl er op zitten. De dag begon echter stroef.
De nacht was er een die je weer snel wil vergeten. Hevig geslinger, alle drie slecht geslapen. Veel lawaai om ons heen van de boot, maar ook van de brekers. De golven zijn flink opgebouwd gisteravond. De ochtend begonnen met broodjes in de oven, die al gauw lekker roken. Dat motiveert! De boot ligt relatief rechtop, maar van tijd tot tijd rolt zij echter van boord naar boord en dat wordt wat moeilijker om ontbijt te maken. De theeketel aangezet en de thermoskan op het cardanisch gasstel. En het ontbijt verder voorbereid met plakjes kaas en vleeswaren op een bord. Boter doen op zo’n broodje is al een hele toer, laat staan de rest. Gelukkig komt de boter van zelf langs op het aanrecht, en als je op tijd bent heb je ‘m ook. Maar dan moet je wel en vrije hand hebben. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken. Thermoskan, net vol met kokend water vliegt door de kajuit, een knal doet vermoeden dat het binnenwerk het begeven heeft, water over de vloer. Daarna de hagelslag over de vloer en over Boudewijn, de bank enzo, enkele broodjes verdwijnen in het aanrecht waar natuurlijk ook nog wat water in staat. Mijn hand raakt iets in een poging mij te ondersteunen. Auw! Humeur op standje nul.
Dankzij Hans zit ik later toch nog in de kuip met een nieuw gebakken broodje en probeer daar hagelslag op te doen. Toppie! Het gevolg is een heerlijk broodje en een kuip vol hagelslag, want dat kan ook gewoon wegwaaien. Gelukkig hebben we ook chocopasta…
In de loop van de dag neemt de wind af en volgen de golven in de uren daarna.
De Aquagen doet het beter met de rvs bladen en dat is natuurlijk goed nieuws. Wel moest de motor 3 uur bij om de accu’s op redelijk niveau te brengen.
Lekker in de kuip gedoucht. De mannen volgen later die dag. Bou heeft geëxperimenteerd (hij kan het niet laten) door zijn onderbroek tijdens het douchen aan te houden zodat deze ook een wasbeurt kreeg. Had niets te maken met preutsheid. Daarna ook nog een stukje van de films van de action camera kunnen zien.
Het kaartje van de Carieb in de plotter geïnstalleerd, en rosti/zuurkool/ananas en worst op het menu gezet. Dat lukte gelukkig wel.
Het eerste, groen en zwart, geworden fruit over boord gezet. Sommige bananen blijken keihard. Bakbananen? Niet te haggelen.
We kijken een stukje van Huub Stapel over Mannen van Mars en Vrouwen van Venus. Bou is het snel zat…
Wind: Noord oost 15-20 knopen bakstag afnemend tot 10-12.
Snelheid 4.5 kts.
Sea state: Golven van eerste 2-4 meter afnemend 1-2 meter.
Aquagen opbrengst in totaal: 176 Ah
Windrichting: ONO, licht bewolkt
Afgelegde afstand 500 mijl. Nog te gaan tot uiterton 1388 mijl. Gemiddelde komt aardig in de buurt van de 5 kts.
Sealife: Meerdere vliegende vissen en verschillende storm vogels.
Diner: Zuurkool met Rosti, ananas en worst.
SSB contact:
Film: Stukje Huub Stapel: Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus
Goede SSB connectie met Cor op zowel 8.279.00GHz als 7.050.00. Diny was aan de lijn bij Cor en Cynthia en we probeerden de stem geluiden door te zetten. Wel het stem geluid herkenbaar, maar niet echt verstaan helaas. Maar toch leuk dat dat kan!
Dag 6. ( 20 jan 2019)
Rustige dag wat wind betreft, boot schommelt wel heel erg. Hier hadden we een stormzeiltje gespannen recht naar de mast. Dit was een tip van Pieter en Monique die hier heel goede ervaring mee hebben. Bij ons lijkt het niet echt veel uit te maken.
Onze teller staat nu op 640 mijl afgelegd. Dat is toch best alweer een stuk!
Zo zitten we ongeveer op 1/3.
Wat wel lastig is is dat de water voorraad sneller slinkt dan voorzien. De tankmeter geeft nog maar een half aan terwijl we op 1/3 van de tocht zitten. Voorlopig op rantsoen dus. We hebben 350 liter in de hoofd tank, 40 liter voor nood in jerrycans, en nog 5 stuks 5 liter flessen. Daarna nog wat fris, bier en tonic, maar dat mag geen naam hebben.
We gaan nu 5 liter flessen her-vullen uit de grote tank om te zien hoeveel we gebruiken. Zijn we dan toch niet vol vertrokken vanuit Mindelo? We hebben het gevoel dat we al heel zuinig bezig zijn.
De Aquagen opnieuw aangepast. De aan boord gemaakte rvs bladen waren toch verbogen en daarom hebben we ze ingekort en de lijn van de bulletalie ingezet om meer lengte te krijgen zodat deze niet uit het water springt als we een golf af surfen. Deze lijn lijkt niet op te krullen.
Helaas zit er ook een barst in het schermpje van de satelliet telefoon waardoor niet alles goed leesbaar is.
Diny is met Jiske vandaag naar Suriname vertrokken!
De mailtjes over de iSATPHONE werken wel, zij het met beperkte lengte van de tekst. Vandaag bericht van Jiske en Diny, De broer van Hans en Rony. Nu maar zwaaien als we een vliegtuig zien want vandaag vliegen zij naar Suriname.
Wind: Noord oost 10-15 knopen.
Snelheid 4.5 kts.
Sea state: Golven van 1-3 meter.
Aquagen opbrengst in totaal: 213 Ah valt dus aardig tegen. Zou bij onze snelheid rond de 100 Ah per dag moeten zijn.
Windrichting: ONO, licht bewolkt. Afgelopen nacht twee buitjes.
Afgelegde afstand 640 mijl. Nog te gaan tot uiterton 1248 mijl. We zijn nu op 1/3de.
Water gebruik: < 10 liter over de dag.
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels. Bou is iedere keer te laat met kijken.
Diner: Pannenkoeken.
SSB contact: Goede SSB connectie met Cor op zowel 8.279.00GHz als 7.050.00. Verschillende andere frequenties geprobeerd, maar deze doen het wel goed. Cor geeft aan dat Diny de mooring heeft geregeld!
Film: Jochem Meijer gekeken. Dat binnen zitten en tegen het beeld aankijken werd voor Hans iets te veel. Hij werd zeeziek. Gelukkig was dat weer snel over. Hij was trouwens tijdens het afdouchen zijn anti zeeziektepleister verloren.
Bijzonderheden: De batterij van de Epirb moet eigenlijk vervangen, gelukkig is de test van die batterij OK. Ik dacht dat deze 10 jaar meeging en voorlopig niet aan de beurt… Slordig!
Vannacht 1 visserschip gezien en 1 schip op de AIS op 40 mijl afstand.
Dag 7, 2019-01-21
Afgelopen nacht hebben we de wacht indeling veranderd. Bou wilde graag eens de zonsopgang meemaken. Mijn beperking hierin is dat ik het SSB moment om 22.00 UTC niet wil missen, en dat draaide uit op de volgende indeling.
Marten start van 20.00 tot 24.00
Hans de hondenwacht van 00.00 tot 04.00
Bou van 04.00 tot 08.00
Stappen van 4 uur ieder dus. Overdag zit er altijd wel iemand buiten die oplet. Vergeet niet dat er wat scheepvaart betreft eigenlijk helemaal niets te beleven valt. Alhoewel we vandaag een schip hebben gezien op 8 mijl afstand, We hebben even met ze gekletst en een weerbericht opgevraagd.
De Aquagen loopt nu beter. De langere lijn raakt niet verknoopt. De opbrengst is echter nog steeds tegenvallend.
Beetje water in de bilge als gevolg van de galand die weer een ietsie lekt. Ik kijk het even aan want het is een rotklus. Gelukkig zit er een alarm opgebouwd. Toch maar even gedaan om erger te voorkomen.
Belangrijk vandaag was ons veiligheidsrondje over het dek. Daar ontdekten we twee belangrijke zaken: 1) de doppen van de waterjerrycans op dek zijn kapot geslagen. Kennelijk door de fokkeschoot die klapte/slingerde. Gelukkig zit het water er nog in. We hebben de doppen nu met extra plastic vastgezet. 2) de reeflijn van de rolgenua was voor een deel ingesleten. Dit is veroorzaakt doordat de lijn niet de originele route volgde, maar deels onder een kikker te recht was gekomen. Nog niet eerder opgemerkt. We hebben de lijn nu achterste voren opnieuw gemonteerd en de slechte plek zit nu niet meer in het circuit. Verder geen bijzonderheden v.w.b. het rondje.
De meegenomen groente is weer voor een deel overboord gezet. De kool en wortelen waren geheel bedorven. Ik hoop dat Neptunus er blij mee is.
Sinasappelen zijn nog goed, ook een enkele appel en mandarijn. De uien zijn nog prima en ook de prei kan nog (net).
We wilden onszelf trakteren op een groenterijke bami. Helaas dus. Toch hebben we lekker gegeten. Tagliatelle met bamikruiden, een boemboe prei en ui.
Wind: Noord oost 10-20 knopen.
Snelheid 4.5 soms hoger. Eens in de paar minuten worden we enorm aan het rollen gebracht. Alles wat dan los zit verplaatst, en zelfs in de kastjes staat alles te dringen om buiten te kijken hetgeen af en toe lukt.
Sea state: Golven van 1-3 meter met enkele dwars golven die ons dan ook hevig doen schudden. Weer vliegende potten chocopasta gesignaleerd waarvan de doppen zijn gesneuveld. Ze verzamelden zich al snel bij de andere rommel die van het aanrecht op de vloer belandt. Courgettes blijken zich te kunnen verschuilen. Stiekem door de mazen van het netje gekropen en tussen Bou zijn spullen gaan zitten.
Zeilvoering: Melkmeisje met een stormfok voor stabilisatie. 2-de rif in grootzeil en eerste in rolgenua.
Aquagen opbrengst in totaal: 213 Ah valt dus aardig tegen.
Windrichting: ONO, licht bewolkt.
Afgelegde afstand 760mijl. Nog te gaan tot uiterton 1128 mijl.
Water gebruik: < 10 liter over de dag.
Sealife: Meerdere vliegende vissen en verschillende storm vogels. Bou is iedere keer te laat met kijken.
Diner: Tagliatelli a la Dayak. Een mix van Bami met de resten gehakt en groente die over is. Smaakt overigens prima. Hans hield het bij crackers met tomaat. Just in case…
SSB contact: Goede SSB connectie met Cor op 8.279.00GHz. Diny is in Suriname en speelt vragen door aan Cor. Fred en Caroline willen graag meedoen maar kunnen niet op deze frequentie meepraten. Wel andere frequenties geprobeerd, maar helaas.
Film: maar even niet…
P.S. Diny vroeg of we de windvaan nog hebben ingezet. Eerlijk gezegd; nee. Met deze achterwindse koers, het rollen, de grote correcties die de autopilot moet doen als we weer dwars gezet zijn door een golf, en bovendien het feit dat ik Bou en Hans niet durf op te schepen met een vaan die niet helemaal top werkt, hebben mij doen besluiten het op de autopilot te doen. Slap he?
Maar wel veilig!
Dag 8, 2019-01-22
Dag 8 is een rustige dag, de wind is afgenomen tot net beneden de 15 knopen en dat is wat weinig, helaas gaan de golven gewoon door. De voortgang schommelt: We gaan gemiddeld vier knopen, maar golf op is dat minder dan de helft. Er is een heerlijke swell van een meter of twee met wat wind golven. Op zich plezant, maar om de, laten we zeggen anderhalve minuut zit er een aantal dwarsgolven bij die de boot doen rollen van boord tot boord. We zijn een week onderweg. We zijn van de oorspronkelijk bedachte koers afgeweken door directer te sturen. Eerst had ik nog het idee dat we met de passaat meer naar het zuiden moesten, maar dat is niet het geval. Rechtstreeks is ook wat korter. 1888 mijl i.p.v. 1900+.
Rode stip is onze positie na 7 dagen.
Het is merkbaar warmer aan het worden. Wat wel opvallend is is dat er in zee veel wier drijft. Het lijkt een beetje op plukjes koraal, maar is overal om ons heen. Als het maar geen invloed heeft op de koeling van de motor die toch bij moet voor de stroom opwekking.
Met het water doen we nog steeds rustig aan. Lijkt allemaal goed te gaan.
Omdat we een week onderweg zijn, en morgen het ‘halfway point’ gaan bereiken heb ik hazelino’s gebakken. Zijn goed ontvangen.
Bou heeft vandaag gekookt, We hebben de Rosty gebruikt met een pot rode kool en de laatste ballen gehakt opgemaakt.
De RVS aquagen bladen zijn opnieuw verbogen. De opbrengst is nog steeds bijzonder laag, en de zorg eraan is groot. Misschien geef ik ‘m terug aan Marcel van de Tomskii Kastan van wie ik hem gekocht heb.
We hebben een weddenschap afgesloten over hoe laat we het halfway point morgen bereiken. Volgens mij 11.45 (Mindelo tijd), Bou houdt het op 12.00 en Hans gaat voor 13.00. Gebaseerd op 5 knopen gaat Bou winnen, maar de snelheid loopt aardig terug, dus het zal wel later worden.
Mailtje van Bram ontvangen over de verwachte wind in de gebieden op het kaartje. Steeds een keurige wind van rond de 20 knopen of er iets onder, met wind uit NO. Super service!
Zeilvoering: Melkmeisje met een stormfok voor stabilisatie. 2-de rif in grootzeil en eerste in rol genua. Zou er eigenlijk uit kunnen maar voor de nacht doen we dat niet.
Aquagen opbrengst in totaal: 275 Ah valt dus aardig tegen. Verwacht was rond de 700 in 7 dagen, gehoopt op meer.
Windrichting: ONO, licht bewolkt. Draaiend naar meer Oost. Afgelopen nacht toch twee buitjes.
Afgelegde afstand 874 mijl. Nog te gaan tot uiterton 1010 mijl.
Water gebruik: < 10 liter over de dag. Mezelf gewassen met zee water, maar daar blijft je heel kleverig van. Met de plantenspuit afgespoeld, maar dat ging toch niet goed. Uiteindelijk toch even de buitendouche…
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels. Bou is iedere keer nog steeds te laat met kijken.
Diner: Rode kool met Rosty en de laatste ballen gehakt.
SSB contact: Redelijke SSB connectie met Cor op 8.279.00GHz.
Film: geen.
Twee vreemde boeien op de AIS, Boei 8 en 5 op 7 mijl afstand. Zullen wel voor wetenschappelijk onderzoek zijn. Misschien geven ze ons AIS signaal door.
Dag 9, woensdag 23 jan 2019.
Vandaag hebben we het ‘half way’ point bereikt. We hadden een weddenschapje afgesloten, maar we zaten v.w.b. het tijdstip er alle drie naast. De wind was nl minder geworden en de vorderingen navenant. Soms zakte de snelheid onder de 3 kts. Toch is de stemming prima aan boord.
Om 3 uur ‘s middags waren we zover 944 mijl gedaan, 944 mijl te gaan! De Hashorn naar buiten en toeteren maar. Hans zijn broer had een pakketje meegegeven voor dit punt, en Hans mocht het openmaken. Een zwembroek met tropisch motief, snoepjes en een briefje erbij. Leuk! Foto’s en film gemaakt.
Ik zelf heb T-shirts laten maken met de afbeelding van een zeilschip met de woorden ‘Mindelo’ en ‘Paramaribo’ eronder geborduurd. Deze, op deze speciale gelegenheid uitgedeeld.
Vanuit Mindelo gezien zijn we nu 15 graden naar het westen opgeschoven en zou de boordklok 1 uur kunnen verschuiven. We stellen dat toch nog even uit. Doen we wel in 1 keer goed als we in Suriname aankomen. Vergeleken met Hollandse wintertijd 5 uur vroeger.
Verder hebben we de windvaan in werking gehad voor een 15 tal minuten. De bakstag wind viel verder weg en dat maakt het geheel nog moeilijker. Uiteindelijk besloten de motor het werk te laten doen want dit geschud zonder wezenlijke voortgang, klapperende zeilen, maakt je niet bepaald vrolijk.
Via de Satelliet telefoon nog een bericht verstuurd met de mededeling dat we half-way zijn. Het schermpje gaat echter verder stuk ondanks dat ik er heel voorzichtig mee omga.
Bou heeft nu ook de vliegende vissen gezien. Bovendien hebben we de vislijn voor een paar uurtjes uitgezet. Gelukkig voor de vissen vangen we vnl. wier dat hier in grote hoeveelheden langs komt drijven. Verder heeft hij de wachtkooi verbeterd. Erg comfi! (En, je mag het eigenlijk niet weten, maar hij gaat mij na doen. Ik lig nl altijd geheel ontkleed in bed…. Alleen het schudden met die billen , dat doe ik niet.) Nou is het natuurlijk ook nog eens zo dat het warmer wordt. Echt wel te merken, ook op de nachtwacht is korte broek en polo genoeg.
En, vandaag junkfood! Stokbrood met worst, mayo, ketchup, en kaasbroodje met ananas. Krijg er tevens wel veel dorst van.
Wachtsysteem verder aangepast. Ik tot 24.00, dan Hans 4 uur, daarna Bou.
Windrichting: ONO, licht bewolkt. Draaiend naar meer Oost. Afgelopen nacht toch twee buitjes.
Afgelegde afstand 965 mijl. Nog te gaan tot uiterton 919 mijl.
Water gebruik: < 10 liter over de dag.
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels.
Diner: Junkfood.
SSB contact: Geen SSB connectie met Cor. Wel even de naam Pagasus gehoord, maar verder onverstaanbaar. Fred zou ook meedoen aan het netje.
Film: Tijdens mijn wacht een aflevering van Sherlock Holmes op de laptop. Heerlijk!
Zeilvoering: in eerste instantie ont-reeft. (mede gezien het weerbericht van Bram voor de komende dagen) Later de genua geheel weggedraaid en het grootzeil strak middendoor doorgezet voor het schudden. Ook het anti-schud-stormzeiltje staat nog op. Op dit moment staat de motor bij en lopen we 4.5 knoop. De wind is bakstag en minder dan 10 knopen. Daar komt de Dayak niet voor van zijn plaats.
Lijntje van de lazy jack afgebroken bij de zaling.
Alle vers gebakken Hazelino’s zijn vandaag verslonden. We bakken ze in een siliconen vorm.
Dag 10. Donderdag 24 jan 2019.
Afgelopen nacht was er ook weinig wind. Te weinig om de zeilen, maar net genoeg om het grootzeil, bij de 4 knopen die we op de motor varen vol te houden. Iets meer naar NO van ONO af. Toch maar gegijpt. Mede omdat Bram ook al heeft aangegeven dat er NO wind blijft. Het scheelde een paar tienden van een knoop. De kracht van de wind kan wel wat meer zijn. Op dit moment 15 knopen, hetgeen resulteert in een knoop of 4 voortgang.
In de loop van de ochtend is de motor uitgegaan, accu’s lekker vol, en hebben we ook de genua naar de andere kant verhuisd. Een klus: eerst storm (antislinger)zeiltje laten zakken en opbergen om het niet over het dek te laten zwalken, dan de fixatie van de spiboom los maken, genua schoot omleggen, boom aan de andere kant fixeren, genua uitrollen, schoten aanpassen, enzovoort. Niet zomaar gedaan dus, zelfs niet met z’n 2-en.
Het weer is prima, merkbaar warmer aan het worden.
Ander fenomeen. De meter van de watertank wijst nu meer water aan. Ik snap er niets van. Eerst nog gevraagd wie van de mannen in de tank heeft staan pissen, maar beide heren ontkenden. In ieder geval er extra mee gedoucht aan dek!
Lekker zitten bomen in de kuip. Goed gevoel over.
Afgelegde afstand 1073 mijl. Nog te gaan tot uiterton 811 mijl. Het aftellen is nu begonnen. Vreemd na het halfway punt ga je toch anders kijken naar deze cijfers. Met deze wind doen we 110 mijl per dag, en 811/110 …..
Water gebruik: < 10 liter over de dag.
Geen enkel schip gezien.
Met het wacht systeem was er tussen Bou en Hans een verwarring ontstaan. Bij de term ‘de vroege wacht’ hadden ze een interpretatie verschil. Dat was te merken toen ik Hans wakker maakte… De term ‘hondenwacht’ was beide heren onbekend. Schippers foutje. Ter herinnering: 00.00-04.00 Hondenwacht; 04.00-08.00 Dagwacht; 08.00-12.00 voormiddagwacht; 12.00-16.00 namiddagwacht; 16.00-20.00 Platvoetwacht(!); 20.00-24.00 Eerste wacht.
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels.
Diner: Penne met Tonijn, prei, ui, tomaat (liep op z’n endje) Cayenne peper. Een en ander uit ons vooropgestelde menulijst.
SSB contact: Prima verbinding met de Dream C waarbij Diny ook te horen was! Zij heeft, vanuit Whatsapp gebeld vanuit Suriname met Cor in Midelo die haar stem over de SSB meer dan 1000 mijl transporteerde! Wat leuk was dat!
Film: Tijdens mijn wacht weer een aflevering van Sherlock Holmes op de laptop.
Zeilvoering: Grootzeil geheel ontreeft over BB, genua op de boom over SB. Regelmatig slaan de zeilen, maar we halen toch 4.5 knoop uit deze setting.
Over stroming:
Op de site ‘Saildocs’ is ook een query te doen die de stroming in een bepaald gebied in beeld brengt. De manier waarop je dat doet is een mailtje sturen:
De regel die begint met GFS vraagt de grib aan, de regel met RTOFS vraagt de stroom aan in een bepaalt gebied. Een onderwerp en de mail is niet noodzakelijk. Als je de files binnen hebt importeer je ze in OPENCPN.
Het resultaat van de laatste regel staat hierbeneden als deze geïmporteerd is:
Laat je niet verleiden door de kleuren want rood en oranje betekent maar tienden van mijlen per uur en dus verwaarloosbaar. De stroming die wij in de eerste 12 dagen ervaren is vrijwel nihil, maar het wordt interessant als we voor de kust van Suriname komen. De stroming daar kan tegen lopen met 1.5 knoop. En dat is 36 mijl in 24 uur. We passen onze strategie natuurlijk hierop aan.
Dag 11: Vrijdag 25 jan 2019.
Vannacht een redelijk uniek gebeurtenis. Ik had er al eens over gelezen dat dat mogelijk was, en zelfs Bou en Hans geïnformeerd, maar het is een vliegende vis gelukt om door het maar 10 cm openstaande luik in het bed van Hans te belanden die heerlijk te slapen lag! Midden in de nacht moest Hans dus met zo’n vis door de kajuit (Hij had hem vast als een haring) om het dier te lossen. Daarna bleek dat er in bed ook nog wat schubben lagen… We hadden een heel ander beeld van een zeemeermin. Deze had wel de vleugels van een engeltje, maar de blonde haren en volle borsten ontbraken. Jammer…
Opnieuw een dag met weinig wind. Konden we in de vroege uurtjes nog 4.5 knoop maken, rond het middag uur stond de teller meer onder de drie knopen dan erboven. Dus maar de motor bij want we willen ook een keer aankomen. Ben benieuwd hoe dat verder gaat want volgens Bram’s weerbericht houden we deze wind en windsterkte. Als het zo verloopt als gister kunnen we vanavond pas weer zeilen.
Vandaag ook weer een veiligheidsrondje gelopen. Check op schavielen, loszitten, etc. De knoop van de bulletalie leek zich bijna te hebben los gewurmd. Hoe dat kan? Ook weer verholpen.
Ook twee steuntjes van de kippenladder weer opnieuw vastgezet. (een kippenladder houdt het stag vrij van de antenne van de SSB)
Afgelegde afstand 1157 mijl. Nog te gaan tot uiterton 729 mijl.
Water gebruik: < 10 liter over de dag.
Geen enkel schip gezien.
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels.
Diner: Tagliatelle met mais, doperwten, perzik, courgette, ui en sambal. Een en ander uit ons vooropgestelde menulijst.
SSB contact: Niet gelukt op de afgesproken frequenties. Raar, gister ging het zo goed.
Film: Tijdens mijn wacht weer een aflevering van Sherlock Holmes op de laptop. Heerlijk!
Zeilvoering: Grootzeil geheel ontreeft over BB, genua op de boom over SB. Regelmatig slaan de zeilen, maar we halen toch 4.5 knoop uit deze setting.
Dagelijks een mail via de sateliet telefoon naar de thuis blijvers.
Dag 12: Zaterdag 26 jan. 2019.
Al vroeg in de morgen neemt de wind wat toe en kan de motor uit. Het wordt een heerlijke zeildag. Helaas wel, net als gister, zakt de wind in aan het einde van de middag en begint het klapperen en rollen weer. De golven krijgen weer vat op de Dayak en dat maakt het heel oncomfortabel. Eerst even aanzien, anders gaat de motor weer bij. Het aftellen is wel begonnen. Nog 575 mijl, ofwel 5 keer de afstand naar Lowestoft. Nog een heel eind dus (ruim 1000km) maar het voelt anders. Nog 5 dagen… Wat ook heel lekker is; het is 28 graden C in de kuip s ‘avonds! Pakte we in het begin de trui er nog wel eens bij: nu niet meer nodig.
Aan boord gaat alles z’n gangetje. Hans is toch af en toe een beetje misselijk, van het ene op het andere ogenblik lijkt het. Vannacht de wacht volgorde aangepast zodat hij even minder gestoord wordt. Verder al wat ingelezen over de aankomst in Suriname. De boeien bij de aanloop van de rivier staan andersom vergeleken bij Europa. Hier moeten we de groene boeien aan BB houden. Als de stroom tegenzit evt. ankeren bij Visserskampen of fort Amsterdam aan het begin van de rivier. Wel melden bij de MAS (Maritime Autoriteit Suriname op Kanaal 16 of 12) Na aankomst melden bij; 1) vreemdelingen politie, 2) Foreign affair office, 3) Douane, en 4) MAS. Domburg is in 1 tij te halen vermits je met ‘slag’ bij de aanloop boei bent.
Extra mooi momentje. Vandaag een prachtige zonsondergang. Zooo helder. Na de zonsondergang kleurde de hele hemel geel dat langzaam in oranje overging. Hier en daar een wolkje. Ik meen zelf de groene flits te hebben gezien. Een blauw/groene verkleuring van het laatste puntje zon. We werden net door de swell opgetild, en met de volgende swell was de zon verdwenen.
Bou heeft vandaag gekookt. Curry met noten, rijst en spinazie. Smaakte prima.
Afgelegde afstand 1300 mijl. Nog te gaan tot uiterton 588 mijl.
Water gebruik: < 10 liter over de dag. We houden het zo laag mogelijk.
Geen enkel schip gezien.
Sealife: Meerdere vliegende vissen en verschillende stormvogels en 1 met een hele lange witte staart. Ik heb geen documentatie aan boord waarin ik op kan zoeken over welke vogel dit gaat.
Diner: Curry, zie boven.
SSB contact: Gister wel met de Dream C kunnen spreken (PC7D) maar de lijn was te slecht om elkaar echt te verstaan. Hopelijk morgen beter.
Film: Tijdens mijn wacht keek ik Black sails, een serie ver zeerovers. Komt heel wat bloot in voor…
Zeilvoering: Grootzeil geheel ontreeft over BB, genua op de boom over SB. Een groot deel van de dag boven de 5 kts gelopen De bakstagwind was rond de 18 knopen (als verwacht), tegen de avond kakt het in tot 10-12 knopen wind en neemt de snelheid af tot 3-4 knopen en dan begint de slijtage slag van slingeren en klapperen. Hele nacht op de motor.
Diesel- en water tanks aan boord gesjord.
Dag 13. Zondag 27 jan. 2019.
Lange nacht geweest voor de wachten. 1ste wacht tot 02.00 daarna van 02.00 tot 08.00. Het is eigenlijk raar dat dat zo makkelijk gaat. Vermoeidheid lijkt niet aanwezig. Hans heeft daardoor lekker lang kunnen slapen. Hij is ook weer wat opgeknapt. Geroosterd brood met jam en veel drinken vandaag.
Rond acht uur vanmorgen pikte de wind weer wat op en ging de motor uit. Accu’s lekker vol. Ruim 5 knopen toen de genua weer via de spi-boom stond.
Vannacht toch een klein incidentje. Bou riep me omdat er een piep te horen was. Het bleek dat de stuurautomaat uitgevallen was en deze leek te rebooten. Na kort onderzoek bleek dat, tijdens het aansluiten van de telefoon op de plug ook een contactsleutel verdraaid was… Een en ander deed het direct weer toen we de eenmaal de oorzaak verholpen hadden. Wel moest ik de route opnieuw instellen.
De rest van de dag bleef de wind redelijk van kracht en maken we mooie mijlen. Heerlijk helder blauw water, behoorlijk warm (in de kajuit 28 graden) buiten wel 30, en de kracht van de zon is flink.
Ook weer de windvaan uitgeprobeerd. En ja, het werkt, maar met een flinke slingering van wel -25 naar +25 graden. Daar is bijna geen zeil op te trimmen. Toegegeven, we varen een voor de windse koers (lastig voor een windvaan) met wisselende vlagen en wisselende swell/golven. Bovendien met onze huidige zeilvoering is het schip een beetje loefgierig. Dit zou ik kunnen verhelpen door het grootzeil flink te reven, maar daar heb ik geen zin in. We lopen net lekker zo. Omdat de accu’s lekker vol zijn en het waypoint net bezeild is, hebben we het schip weer aan de autopilot toevertrouwd.
De zonnepanelen i.c.m. de Aquagen hebben ons gedurende de dag ook van volle accu’s voorzien. Een opsteker!
Bou heeft even met Nel op via de satelliet telefoon gebeld. Verrassing!
Af en toe praten we al over het tijdstip van de aankomst. Grappig, op het moment van schrijven moeten we nog 460 mijl. Nog 1/4de te gaan. Drie en een halve dag dus, ofwel ruim 90 uur. 1 Knoop verschil in snelheid over dit traject geeft 80 mijl verschil en daar doen we weer 13 uur over. Toch lijkt het dat 1 feb. haalbaar is!
Afgelegde afstand: 1435 mijl, te gaan 449.
Wachtsysteem weer aangepast naar normaal. Bou neemt de hondenwacht na mij. Hans volgt in de morgen.
Sealife: Meerdere vliegende vissen en verschillende storm vogels, een witte met lange staart en een Jan van Gent. De mannen willen nu wel graag dolfijnen zien…
Diner: Broodje gebakken ei, later een Maggi Mee.
SSB contact: De PC7D wel gehoord, maar mijn signaal kwam te zwak over zodat we geen gesprek hebben kunnen voeren.
Film: nog een deel Black sails.
Zeilvoering: Het zelfde als andere dagen. Nu het grootzeil helemaal is opgezet is de boot wel wat loefgierig.
Dag 14. Maandag 28 jan. 2019.
Vannacht een rommelige zee gehad. In bed blijven liggen was een hele kunst. Veel geschok en geklapper terwijl we van boord naar boord slingeren. In de ochtend werd de combinatie wind-zee wat gunstiger en werd het rustiger aan boord. We maken overigens wel goede voortgang.
Wat het vannacht nou precies was weet ik niet goed. Een combinatie van de swell die soms wel een meter of 4 is, en waar je normaliter niets van merkt, met dwarse windgolven en wisselende druk in de zeilen. Koers verschillende keren aangepast. De dag is weer prachtig bij aanvang, Belooft weer strakblauw te worden! Aan boord wordt er meer gekeken naar de aankomst. Ik had zelf al de cruising pilot opgezocht en de belangrijkste data in mijn schrift gezet. Vandaag nog gekeken of de getijde info wel in de zelfde tijd is uitgedrukt, en dat bleek niet het geval te zijn. Mijn computer, en dus Opencpn liep op Nederlandse tijd. Een uurtje correctie is dan nodig, maar Suriname heeft een tijdsverschil van 4 uur met UTC. Het blijkt dus, om een lang verhaal kort te maken, dat de meest gunstige tijd om de uiterton op te zoeken om 3 uur s ‘nachts lokale tijd is. Flink donker dus, en op dat tijdstip is er ook nog geen maan. Deze zit in zijn laatste kwartier en laat pas wat van zich zien na 4 uur. We zullen MAS om advies vragen, want in de cruising pilot staat dat het s ‘nachts wel te doen is. De boeien zijn goed verlicht, en mijn Navionics kaart is up to date. (We zullen de posities nog even conformeren bij de MAS.)
Twee schepen gezien vandaag waarvan er 1 met AIS. De CPA (Closes Point of Approach) lag op 20 mijl. No worries dus, ofwel ‘no spang’ zoals ze in Suriname zeggen. Later die dag komt er een container schip op 2 mijl langs. We roepen hem even op om te controleren of hij ons AIS signaal ziet en ook of hij ons op de radar ziet. Op beide vragen wordt positief geantwoord met ‘Ja al 15 mijl geleden’.
Diny is met Jiske vandaag in Domburg aangekomen meldde ze via de mail op de Satphone.
Nu nog 350 mijl te gaan ofwel 70 uur met 5kts gemiddeld. Voelt inderdaad als een peulenschilletje.
Ook vandaag weer een veiligheidsronde gelopen over het schip, ligt schavielende bulletalie tegen het want aan gevonden door Bou. Verder heb ik wat water afgetapt uit de waterafscheider van het dieselfilter. De klus viel mee. Omdat er lucht in het systeem komt tijdens het aftappen was ik bang dat er ook lucht naar de verstuivers zou kunnen komen, maar we hebben de brandstof pomp lekker lang laten lopen zodat dat niet het geval was. Toch wel voor de zekerheid de motor een half uurtje laten draaien.
Na het middag diner lekker even de muziek aan. Oude hits, Guus Meeuwis en Sandra van Nieuwland schetterde door de kajuit. Lekker zo.
Afgelegde afstand: 1555 mijl, te gaan 333. We blijven rond de 5 kts gemiddeld.
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels, een witte met lange staart en een Jan van Gent die rondjes om de boot draait. Geen dolfijnen…
Diner: Gnocci, bietensalade met kaas, blik ham, uitjes, gewelde champignons, laatste courgette, strooikaas. Was best lekker.
SSB contact: De PC7D (Dream C) wel gehoord, maar mijn signaal kwam te zwak over zodat we geen gesprek hebben kunnen voeren. Later meldt Diny over de satelliet telefoon dat Caroline (Pegasus) ons wel kon horen, maar zij kunnen op deze frequentie niet zenden.
Film: nog een deel Black sails.
Zeilvoering: Het zelfde als andere dagen.
Waterniveau komt in de buurt van rood op de meter. We moeten het rustig aan blijven doen. We hebben nog wel 40 liter reserve op dek, en 15 liter in flessen aan boord. Moet genoeg zijn voor drie dagen die we nog moeten gaan. Verder nog wat blikjes aan boord.
Dag 15: Dinsdag 29 jan, 2019.
We gaan met een goede 6.5 knoop de vrijdag in. De snelheid loopt zelfs op tot 7, en dat is te veel voor de Dayak om zo de nacht in te gaan, bovendien draait de wind op zodanige manier dat onze gewenste koers mer deze zeilvoering niet haalbaar is. Rolgenua wegrollen dus en daarna de koers verleggen. Het werkt prima; we doen nog steeds 6 knopen en de koers is weer gecorrigeerd. Zo gaan we de nacht verder in. Er is geen maan, lichte bewolking, en stik donker. Grappig en raar zo in het niets varen. We horen de golven om ons heen maar zien ze eigenlijk niet. Af en toe wat ‘zeevonk’. Alg die opgloeit na beroering. Mooi gezicht.
Pas in de loop van de ochtend is de wind bijgedraaid, en we klokken af en toe 20 knopen. De Dayak is in haar element, geeft geen krimp, rolt en geeft soms 7 knopen terug. Genua weer uit, en ik denk dat we ook wat stroom mee hebben want ik zie waarden bij de COG (Course Over Ground) van 8, 9 en zelfs een keer 10 knopen. Ongelooflijk. Om 17.00 (UTC-2) wijst het log aan dat we nog (maar) 200 mijl te gaan hebben. Het ziet er naar uit dat we in de nacht aankomen, en kunnen ankeren in het begin van de rivier om laag water af te wachten en met het tij de rivier op kunnen.
Vandaag ook de reserve voorraad water (40 liter) in de hoofdtank gebracht. De meter hiervan stond op rood, en met nog twee dagen te gaan lijkt dit verantwoord.
Afgelegde afstand: 1700 mijl, te gaan 188.
ETA volgens de Furuno GPS: donderdag morgen rond 02.00. (huidige snelheid 7 kts.)
Temperatuur: binnen 30C, buiten 32C later in de avond wat koeler.
Sealife: Meerdere vliegende vis en verschillende storm vogels, af en toe een groepje vogels.
Zeilvoering: Nog steeds melkmeisje. Rolgenua iets meer ruimte gegeven.
De Galand lekt weer iets water in de bilge onder de motor. Voorlopig even met de pomp verwijderd. Later toch weer de boel gedemonteerd en aangedraaid.
SSB: Geen contact mer Cor meer gekregen. Ik heb hem wel op horen roepen, maar hij kon mij niet ontvangen.
Film: Weer een deeltje Black sails.
Diner: rijst met zalm uit blik, verse prei (de allerlaatste), doperwten en kaassaus.
Gele qurantaine vlag wordt gehesen bij de aanlooop van Suriname.
Dag 16: woensdag 30 jan 2019.
We hebben de laatste dagen zoveel snelheid gemaakt dat de ETA bij de uiterton rond middernacht vandaag gaat uitkomen. Het is dan ook nog eens laag water hetgeen een voordeel is om de rivier aan te lopen. Alleen…. Het is pikkedonker.
Ter voorbereiding heb ik een route ingevoerd in de plotter tot bij Paramaribo. Het plan is de rivier wel aan te lopen. Moet kunnen volgens de pilot. Ik ben van plan MAS op te roepen bij de uiterton en de boeien te verifiëren.
In de aanloop naar de rivier gaat de diepte verlopen van 4500 meter naar 45 meter, en later tot 10 en minder. Dit geeft een heel knobbelig zeetje.
Ik bespreek met Bou, hoe raar het weer zal zijn om niet op zee te zitten, en hoe we dit ook weer gaan missen. Enfin, ik zie er in ieder geval naar uit om Diny weer in mijn armen te sluiten en Jiske een knuffel te geven. Die meiden zitten op ons te wachten!
Eindelijk dolfijnen langs de boot! Gelukkig zijn Bou en Hans ook buiten. De zee kleurt groen, de zon schijnt, het is heerlijk warm, en er wordt aan boord geschoren, gedoucht, enz. Kortom we maken ons klaar.
De wind zakt een beetje in tijdens de ochtend en de snelheid loopt terug naar 5.5 knopen. Gaan we het tij nog redden? Anders wordt het ankeren ergens in de monding van de rivier. We gaan het zien. Helaas hebben we tegenstrijdige info aan boord v.w.b. UTC en het tijdsverschil met Suriname. De pilot geeft aan -5 uur t.o.v. Nederlandse wintertijd. In de winter hebben we 1 uur verschil met UTC (+1) In een ander boekje vonden we dat het verschil 4 uur is. Kortom verwarrend. Nu heb ik een klokje op de kaartentafel waarop de UTC tijd staat, dus dat is een hulp. Verder moet mijn computer naar lokale tijd om de getijde tabel van Opencpn te lezen, de plotter zetten we op UTC-3, en toch nog verschillende voorspelling…. Enfin, we zullen straks de MAS vragen of we het goed gedaan hebben. Wij kunnen de laatste 40 mijl de zeilvoering niet houden zoals hij was. De stroom zet ons naar het noorden, en ik heb de wens om het grootzeil te bergen voor donker. Dit omdat we straks de rivier opvaren en ik wil niet in donker gijpen/bergen etc. in een nauw kanaal, want hoewel de rivier breed is, is de vaargeul dat zeker niet.
Toen we eenmaal de tijden hadden gesynchroniseerd bleek dat we het ingaand tij niet kunnen halen, en moeten we waarschijnlijk ankeren aan het begin van de rivier en morgen vroeg weer verder.
Dat is ook wat we gedaan hebben. In het pikkedonker laten we het anker zakken bij Visserskampen op 3 meter diepte en 200 meter uit de vaargeul. Motor uit en rust in de boot. Er staan geen golven en voor het eerst in 16 dagen ligt de boot stil. Wat een genot. We hadden hier ook toestemming voor gevraagd aan de MAS.
Toch konden we niet meteen slapen. Lekker eerst even buiten blijven zitten om het op ons in te laten werken. Bou, die het laatste deel had geslapen kwam lekker bij ons zitten. Wat een rust. Genieten van de prestatie. Wat een goed gevoel….
Dag 17, 31 jan 2019.
We staan vroeg op om de rivier op te varen. Een mijl of 16. Het is inmiddels licht en we zien dat er in onze buurt ook visstaken zijn. Helemaal niet gezien gister avond. De rivier is hier misschien wel een kilometer breed, maar naast de vaargeul heel ondiep. Het duurt niet lang of we zien kleine rivierdolfijnen opduiken! Dan stuurboord uit bij Fort Amterdam de Suriname rivier verder op naar Domburg, maar eerst langs Paramaribo. Daar ligt nog een wrak half boven water dat er al ligt sinds de tweede wereld oorlog. De Duitse bemanning hadden het schip zelf daar laten zinken en werden vervolgens in gevangenschap genomen. Vreemd gezicht. Paramaribo maakt vanaf het water een rommelige indruk. We komen langs Fort Zeelandia waar de december moorden zijn gepleegd. Het Fort heeft al een historie van ellende, deze kon er nog wel bij. Dan varen we onder de hoge brug Wijdenbosch door. We hebben slecht zicht hier want het regent afgewisseld met motregen. Nog 6 mijl te gaan, en dat betekent nog een uurtje. Ik pak de Hashhorn erbij en geef af en toe een trompet kreet. Diny zal dat vast herkennen, en we komen in de buurt. Verrekijker erbij, nog niets te zien. Nog maar eens blazen, je weet nooit…
Dan ineens horen we ‘DAYAK!!!!’ roepen, en een Nederlandse vlag heen en weer gaan. Zijn dat ze? We draaien de boot naar de kant en ja hoor! Hier heb ik naar verlangd. Brok in de keel. Jiske en Diny staan als uitzinnige te zwaaien. We kunnen hier echter niet naar de kant komen en de mooring bij Domburg is nog 2 mijl verder. Het moest dus even blijven bij afstand gebaren en schreeuwen. Op naar de Mooring, en Diny en Jiske rijden in een autootje in de zelfde richting. Niet lang daarna komen we aan bij de mooring, en een vriendelijke mede zeiler springt in de bijboot om Diny en Jiske op te halen en naar ons toe te brengen. En dan kan ik ze weer in de armen sluiten. Heerlijk.
Champagne!!!
Even een woordje voor onze geweldige opstappers Boudewijn en Hans. Wat een heerlijk team. Steeds positief, geen wrijving, super inzet, niets was te veel. Ik had al gedroomd en gehoopt dat dit zou uit zou komen, en dat deed het. Wat kan een mens zich nog meer wensen! En dan de hulp op afstand van Bram die ons steeds van een vers weerbericht voorzag. Dank jullie wel!
Ruim 1900 mijl in 15 dagen en 16 uur. Komt neer op 5 knopen gemiddeld.
Tijd voor vertier in Suriname:
En weer lekker samen!
