Home
De Dayak
De bemanning
Het plan
Reisverslagen
Naar Oostende
Frankrijk
Duinkerken&Boulogne
Dieppe&Le Havre
Le Havre Cherbourg
cherb>guernsey>Lezar
Leza>Roscoff>l'aberw
l'aber>hoppen Bretag
Les Sables La Rochel
Golf van Biskaje
Spanje
Portugal
Andalusie Spanje
Marokko Rabat
Oversteek >Lanzarote
Canarische eilanden
Kaapverdie
Oversteek Suriname
Indrukken Suriname
Op naar Tobago
Caribbean
ABC eilanden
Aruba Colombia
Colombia
Colombia- Panama
Panama
Corona blues
Herstart?
Girls talk
Notities
Fotoalbum
Waar zijn we nu?
Gastenboek
Links
Contact
Mail adres opgeven?

Hoppen!

De grib files geven ons onvoldoende grib. We zien de voorspelling van 5 dagen vooruit met op dag 3 (de dag dat we aan zouden willen komen) een wind uit het zuid westen komen van 20 knopen (Bf5). Deze gribs geven een behoorlijk houvast maar de onzekerheid neemt natuurlijk toe met de lengte van de voorspelling. Kortom, we besluiten het mooie weer te benutten en de (overigens prachtige) Bretonse kust langs te varen. Het kan ons de gelegenheid geven om meer zuidelijk alsnog een weergat te vinden terwijl we ook de afstand verkorten voor een eventuele oversteek.

Het eerste doel is de ‘Archipel des Glinan’ zo’n 50 mijl verderop. Dit is een groep eilandjes voor de Bretonse kust waar het goed ankeren is. Om daar te komen moeten we nog door de beruchte straat tussen Point du Raz en Ile de Sein. Over dit, voorlopig laatste lastige stroming-met-hoge-golven stuk, hebben we al het nodige gelezen en dat dwingt respect af. Tussen deze twee punten kan de oceaan deining de golven hoog opstuwen en laten breken. Voorzichtigheid geboden dus. De truc is om er precies op doodtij te zijn, zodat de deining minimaal is en deze keer hebben we geluk. We zijn er precies op tijd en de deining valt mee. Snel doorvaren naar de archipel.

Onderweg zien we meermalen dolfijnen om ons heen. Helaas blijven ze niet lang genoeg voor een foto, maar er staan een paar prachtige plaatjes op ons netvlies die alleen meneer Alzheimer ons af kan nemen.

We ankeren in 4 meter diep water tussen de eilanden in. In de baai zijn we natuurlijk niet de enigen, maar er is ruimte genoeg.

Ankeren geeft een extra gevoel van vrijheid. De geluiden om ons heen zijn die van vogels, golven op de stranden. Af en toe een buitenboordmotor. De maan en de sterren dienen zich aan en we genieten volop. En, nog een prettige bijkomstigheid, er komt niemand langs voor havengeld.

De aansluitende tocht is naar Belle Ile. (42 mijl)

Belle Ile is een pittoresk stukje Bretagne. De haven is ietwat bijzonder. Klein en vol. Veel passagiersscheepjes. Overzien door een eeuwenoude vesting die de afgelopen 100+ jaar in prive bezit is. Ik denk dat het even groter is dan Texel, maar dan heuvelachtigr en een prachtige kust lijn. We ankeren vlak buiten de haven. Ook alle moorings zijn bezet. We pompen de bijboot op en roeien naar de kant voor een kennismaking met het eiland en de boodschappen. Verrassend is een binnenhaven die nog flink doorloopt, oude smalle straatjes met toeristenprullaria. Het heeft een aparte sfeer die zich niet goed laat beschrijven. Een eiland sfeer vermengd met authentieke oudheid, ambachtelijke bakkers en slagers, een Super U supermarkt waarvan voor ons het woord Super onterecht is, en het nodige aan terrasjes. We blijven een extra dag mede omdat het harder is gaan waaien en tevens om met een bus het eiland te verkennen. Mooi en kneuterig, veel kleine huisjes die op elkaar lijken, glooiend landschap.

Ook zoeken we een vrijgekomen mooring op i.p.v. ons eigen anker omdat die ons met de toenemende wind en deining wat meer rust geeft. Tevens ligt deze mooring dicht bij de havemond zodat we niet ver hoeven te roeien.

De volgende tocht brengt ons naar Ile D’Yeu. Opnieuw 50 mijl zuidoostwaarts. Deze tocht kenmerkt zich door 15-20 knopen wind, zeg maar windkracht 5. We varen halve wind en de Dayak zoekt gemakkelijk zijn weg tussen de 2 meter hoge deining die dwars in komt. Opnieuw zien we dolfijnen. Diny voelt zich ongemakkelijk in dit soort goven en zoekt de kajuit op. Ze is aan het lezen en kijkt zelfs een paar delen van de serie ‘de erfenis’ die we van Koos te leen hebben. We zijn ook blij met ons tv-tje. Inmiddels geniet ik volop en heb zelfs na 8 uur varen op topsnelheid een beetje de smoor in als Ile D’Yeu opdoemt. Eigenlijk had ik nog uren door willen gaan. (maar ik ben de enige aan boord die er zo over denkt)

                                Overall historie!

We blijven er een extra dag en fietsen over het eiland. We vragen ons af waarom dit niet zo bekend is in Holland. Het is hier toch erg leuk! Bovendien, zegt men, dat het mooie weer hi    er begint.

                                                                       Brekende deining

                            Gezellige markt met koffie en Crepe

Onze volgende bestemming zal la Rochelle zijn met een tussenstop in Le Sable (vendu!). Een zeilers Mekka vanwaar we opnieuw gaan bekijken of we daarvanuit de golf gaan oversteken. We zouden dan naar Santander kunnen oversteken. Dit is een trip van 180 mijl (+/- 40 uur varen) in plaats van de 330 mijl die de afstand van Camaret naar La Corunja is.

 

 

bemanningdayak@gmail.com