Na precies 48 uur: Panama komt in zicht!
Helaas geen maan, maar sterren genoeg in een pik donkere nacht waar we doorheen snellen, een spoor van oplichtend zeevonk achterlatend. Twee keer bezoek van dolfijnen maken de tocht opnieuw speciaal.
Linto bay heeft een kleine marina. Goed beschut.
Op het terrein van de Marina zit ook een ‘Port Authority’ waar we een cruising permit moeten kopen. Ik meld me in kantoor om 2uur, niemand daar, om 3 uur niemand daar, om kwart over vier vind ik de juiste persoon die me doodleuk verteld dat ik 20 dollar extra moet betalen vanwege ‘overtime’. Bij mij schiet het in het verkeerde keelgat en ik weiger direct. Ik kom maandag morgen wel terug als je geen ‘overtime’ berekent! Gelukkig lukt dat want ik wil niet met die onzin meewerken.
Met de permit op zak gaan we naar immigratie in Porto Bello in een overvolle bus met een volwassen geluidsinstallatie
Porto Bello was in de 18 eeuw een plek waar goud en zilver verscheept werd.
Het is nu een vervallen dorp en heeft nog een tweetal forten waar menigeen trots op zou zijn. Er zijn veel kanonnen terug te vinden. Helaas niet echt onderhouden.
Die Spanjaarden konden wel stevig nouwen.
Vermoedelijk het kruidhuis in het fort. Goed verscholen.
Uitzicht vanaf het fort, we kijken binnen bij deze vrouw.
Waar Porto Bello ook bekend van is is dit beeld van Jesus. Tja, waarom zou Hij niet donker zijn geweest?
Terwijl ik dit schrijf hoor ik de brulapen luid en duidelijk alsof het Ajax-Feijenoord is.
Volgende keer verslag vanuit San Blas (Onderdeel van Panama)