Indrukken Colombia vervolg:

Santa Marta en omgeving.

We leren Colombia een beetje beter kennen; we bewegen ons makkelijker door Santa Marta, ook in de drukke straatjes met alle stalletjes en straatverkopers. Ik merk dat we minder defensief zijn, ben niet meer zoveel bezig met waar mijn portemonnee en mijn telefoon zit. We beginnen ons in Santa Marta meer thuis te voelen. Maar het binnenland lokt. Vlakbij is het Tayrona park langs de Caribische kust . Het is een toeristische attractie met de mooiste stranden van Colombia voor wat betreft de Caribische zee. We boeken een hostel op een uurtje of twee bussen vanaf de marina en gaan het park in voor een prachtige ‘hike’. (wandeling)

 

 

 

Bij de ingang van het park worden we verwelkomd door een paar apen die begrijpen dat er soms wat te halen is.

De ‘hike’ is lang en prachtig. Op ons pad komen we indianen tegen die hier hun dorp hebben en aan de wandelaars kokosmelk en jus verkopen.

 

Een van de andere wandelaars heeft zijn enkel verstuikt en wordt door een indiaanse vrouw behandeld. Ze is misschien 150 cm lang en lijkt te weten wat ze doet. Ze draait, trekt, buigt, kneed op een manier die geen halve maatregel is, en ik vraag me letterlijk af of de schade die ze veroorzaakt niet erger is dan de kwaal. Het slachtoffer trekt hele rare grimassen.

 

Als we na uren wandelen de kust bereiken is het opnieuw ongelooflijk mooi.

 

 

 

 

Colombia wordt steeds meer ontdekt door toeristen. Het is er inmiddels veilig en heeft zo veel te bieden!

 

Eenmaal terug op de boot maken we plannen om door te varen naar Cartagena en beginnen we ook al onze volgende landtrip voor te bereiden. (zie het nautische deel van dit verhaal)

Cartagena:

Eenmaal in Cartagena genieten we weer van deze historische stad. De vestingmuren zijn indrukwekkend, de oude binnenstad verdeeld in drie regio ‘s heeft alles wat je van een stad wenst. Een oude wijk, Getsemani, die door de armere Colombianen, studenten en kunstenaars wordt bevolkt, en twee meer mondaine wijken waar vroeger de jetset woonde met prachtige pleinen, kerken, statige gebouwen, en veel restaurants die ook nog eens heel betaalbaar zijn. Hieronder wat foto’s die een indruk geven van de stad.

 

 

                                             Cartagena oud en nieuw. Lokale visser probeert wat te scoren.

 

                                                                     Overal kleuren en graffiti.

 

 

 

 

 

 

 

Ook veel kunst op de pleinen.

 

 

 

 

 

 

Ons favoriete pleintje in Getsemani, de arbeiderswijk wijk in de oude stad. Op de hoek een supermarktje waar je je drankje haalt en met een hapje (gevulde arepa) op schoot zit je hier prima. Arepa is een broodje gebakken van gekookt maismeel-deeg ; vegetarisch, met kip of tonijn en wat groente wordt dit gegrild. Dit in plaats van een patatje met. Ook hebben we ceviche ontdekt; rauwe vis/garnalen/inktvis in een saus van limoen, knoflook, mayo en pittige ketchup. Heerlijk fris!

 

Fruitkraampjes bieden hun waar aan, mango, ananas, mandarijnen te over.

 

 

 

 

 

 

 

 

Opmerking over Venezuela: Ook als toerist wordt je hier regelmatig mee geconfronteerd.

De foto hierboven is voor mij een symbool van de ellende in Venezuela. Wij komen veel vluchtelingen tegen. Sommigen vinden baantjes, andere leven met de kinderen op straat en hebben een kartonnen bord bij zich om hulp te vragen.

Dit is een mapje gevlochten van briefjes van 100 die helemaal niets meer waard zijn. Er zijn inmiddels 5 tot 6 miljoen mensen dat land ontvlucht (van de 31 miljoen) Dat is 1 op de vijf/zes mensen! En als je dan bedenkt dat degenen die vluchten meestal nog het meest ambitieuze deel van de bevolking is dan snap je dat er van dat land niet veel meer overblijft… Hoe moeilijk moet het zijn om daar nu nog te zijn? Alleen leden van de partij van Maduro krijgen voedselbonnen horen we, en als je niet op hem stemt ben je geen lid…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terug bij ons verhaal.

In Cartagena is het voor ons heerlijk om te vertoeven, maar het binnenland trekt opnieuw. Deze keer gaan we naar Salento, een uurtje vliegen. Het ligt op ruim 2000 meter hoogte en is dus een stukje koeler dan de 32 graden van Cartagena.

Salento en het Cocora park:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Salento is bekend om de Cocora vallei waar bijzonder hoge palmbomen groeien.

Opnieuw de wandelschoenen aan!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                               Kolibrie                                                                We kunnen het nog! Wel veel hijgen op 2860 meter 

 

 

 

 

                                                                      Diny 66 jaar jong! Gefeliciteerd!

 

Nu zijn we inmiddels weer terug op de boot en beginnen ons te oriënteren op het vervolg. Ons doel is om in juni in de Rio Dulce te zijn (Guatamala). De route ernaar toe biedt nog vele opties: Rosario Island, Isla de Fuerte, San Blas archipel, Panama, San Andres, Providencia. Allemaal exotische bestemmingen binnen ‘zeilbereik’.

Voorlopig staat er nog te veel wind…