Na de reparatie van onze omvormer, het her-bedraden en het resetten van de software van de stuurautomaat, wachten we op een weergaatje dat ons in staat stelt om naar het zuiden van Lanzarote te varen. Daar ligt het plaatsje Rubicon, een toeristisch dorp met een gezellige jachthaven vlak naast Playa Blanca. Vanuit dit punt is Fuerteventura te zien, en dat is waar Jiske landt om ons op te zoeken. We zijn in ieder geval in de buurt. De zeiltocht naar Rubicon verloopt prima, de stuurautomaat doet het gelukkig goed en we krijgen een ligplaats aan de kademuur. Eenmaal vast gemaakt zegt Diny tegen me; ‘ kijk eens welke boot daar ligt’. Het blijkt de ‘La Vagabonde’ te zijn. Het is de boot van een stel dat we al jarenlang volgen via Youtube. Wat leuk! Jammer genoeg zijn de Australische eigenaars niet aan boord want die hadden we graag de hand geschut. (Zoek eens op Youtube naar ‘La Vagabonde sailing’ en volg dit ongelooflijke verhaal.)

Diny stiekum op La Vagabonde! 

Onze boot ligt erg onrustig aan de lijnen te trekken en dat wordt vervelend. Later blijkt dat er in de kademuur onder water grote gaten gemaakt zijn om het tij geleidelijk door te laten, maar met iedere swell spuit er tonnen water doorheen. Geen wonder dat we niet snapten waarom het zo onrustig was. We verkassen naar een andere plaats in de haven en ontmoeten in de haven Jan Vrouwen met zijn vrouw Ellen. Zij varen al jaren met hun Catamaran over de wereld maar willen er nu mee gaan stoppen omdat Jan 80 gaat worden. We worden uitgenodigd aan boord voor een gezellige borrel, gevolgd door eten en als toetje een grote sigaar. Ellen houdt daar ook van en steekt de een na de ander op (!). Ze hebben een heel interessant expat leven achter de rug en ze delen hun verhalen over Madagaskar, Iran, en plaatsen waar wij ook geweest zijn. Leuk!

Het dorp is erg leuk. Er zijn prima wandelingen te maken, mooie stranden, een mooie lange boulevard en vele restaurants, bars, enzovoort. Wij wandelen langs de kust naar de Papagayo baai, de vuurtoren aan de westkant, en de vulkaan op. Het weer is echter aanhoudend een beetje herfstachtig met harde wind. Anders dan dat we eerder verwachten is het regelmatig fris, en zien we geen goede mogelijkheid om verder te varen.

Dat heeft niet alleen met het weer te maken, maar voornamelijk met de havenplaatsjes op Fuerteventura. Op dit eiland zijn er maar weinig jachthavens en geschikte ankerbaaien die bij dit weer voldoende protectie bieden. Achter het kleine eiland Lobos aan de NO kant is een goede ankerbaai die bescherming geeft bij NO wind, maar als je vervolgens het bijbootje wil gebruiken met harde wind om Jiske op te halen gaat dat niet lukken. Het haventje dat er tegenover (Corralejo)op Fuerteventura ligt is klein en open voor swell. Onze kennissen die daar een week eerder lagen raden ons aan daar niet in te gaan. Als je er al in mag mag je maximaal voor drie dagen blijven en gezien de langere termijn weersverwachting zouden we dan verder moeten gaan met voor ons te harde wind.

Verder krijgen we de info dat Fuerteventura meer een eiland is voor de natuur en het strand. Dat is natuurlijk heerlijk, maar daar hoort wel goed weer bij en dat is het niet.

Kortom we besluiten nog langer in Rubicon te blijven liggen en Jiske te vragen om naar Lanzarote over te steken met de ferry. Op dit eiland is heel veel te zien ook al is het wat minder weer. We huren er een auto voor een aantal dagen en genieten opnieuw van Lanzarote en Jiskes gezelschap.

Hier nog een aantal impressies van die week.

We hebben nu ook de gelegenheid om het huis te bezoeken dat bekend staat als het huis van Omar Sharif. (Wie kent hem niet als Dr. Zivago?) Het is een prachtig huis dat deels in de vulkaanwand is gebouwd en de natuurlijke vormen fantastisch benut. Een Villa met hoofdletter V. Prachtige waterpartijen, bars en verscholen plekjes verdeeld over meerdere verdiepingen.

                                                                   Huis 'Omar Sharif'

Helaas voor Omar heeft hij er maar weinig plezier van beleefd. Hij was namelijk gok verslaafd en heeft dit paleisje met een spelletje bridge verloren. Dat was al na 1 dag eigenaarschap……

Een dag voor Jiskes vertrek varen we naar Puerto de Rosario waar we ons anker uitgooien en de bijboot opblazen zodat we Jiske hier dichtbij het vliegveld kunnen afzetten. Je had ons moeten zien stuntelen! Bij de landingsplaats voor ons bijbootje was het spiegelglad door de alg aangroei.

Het plaatsje Rosario was niet echt interessant voor ons, en we haalden ons anker op zodra Jiske in de bus zat. Wij konden het vliegtuig vanuit zee zien opstijgen en zwaaiden zo hard als we konden en moesten weer wennen aan de leegte die ze achter liet.

Op naar Gran Tarajal, zo’n 30 mijl verder.

Gran Tarajal heeft eigenlijk de enige goede jachthaven van het eiland. Het dorp is leuk en toeristen zijn hier nauwelijks te vinden. We lopen over de boulevard, bezoeken het plaatselijke visrestaurant (the place to be) Een corporatie van de lokale vissers.

Gran Tarajal staat bekend om de vele muurschilderingen die op de blinde muren in het dorp worden getekend.

Daarna varen we door naar Morro Jable dat de springplank is voor onze trip naar Gran Canaria. Het haventje van Morro Jable is klein, heeft geen water of electra maar geeft voldoende beschutting. We blijven er maar 1 nacht.

Helaas geeft onze stuurautomaat weer dezelfde problemen als eerst en varen we door naar Morro Jable.

                                          Aanloop Morro Jable, ook de ziudkant van Fuerteventura is kaal

Dan steken we over naar Gran Canaria, en wel naar Las Palmas in het noorden.

De haven van Las Palmas is ook de start haven van de ARC (Atlantic Rally for Cruisers) In november en december is het hier helemaal vol met boten die gezamenlijk naar de Carieb oversteken. Er is dan geen plaats voor bezoekers zoals wij, sterker nog, alle boten die er liggen en die niet meedoen worden de haven uitgezet. Nu is er gelukkig wel plek.

Op dit eiland willen we ook wat langer blijven. Henny en Bart komen langs net als Fleur en Bob, en later Koos en Agnes.

Er is hier een groepje Nederlanders die elkaar wekelijks ontmoet en ervaringen deelt. Zo worden we al snel gewezen op een Spaanse avond in een nabij café. Er is life muziek en de bezoekers zingen er mee. Ik vind het heerlijk. Van een tafeltje met dames op leeftijd, keurig opgedirkt, staat de een na de ander op om een couplet  of een lied te zingen. Dat met zoveel overtuiging dat je er in gaat geloven zonder er iets van te verstaan. Er wordt gelachen, gedanst, gedronken, handen geschut, en gepaste welkomstzoenen uitgedeeld. Het doet me denken aan de Jordaan waar ook in de kroeg tot ‘s avonds laat wordt gezongen.

Wanneer Henny en Bart komen laat het weer te wensen over. We hebben voor een auto gehuurd en gaan met ze naar Puerto Mogan in het zuiden, en de bergen in. In het zuiden van Gran Canaria is het weer beter dan in het noorden ook al scheelt het maar 50 km. Geheid een graad of drie warmer en veel minder wind omdat het in de luwte ligt, en buiten de acceleratie  (wind) zones.

                                        Zo kunnen we onze gasten toch wat zonneschijn bieden.

Het berggebied is prachtig. Binnen een half uurtje rijdt je van een zwart lava gebied tot in de bergen waar het groen is. De wegen zijn goed, maar in de auto krijgen de meiden van Van Velzen het Spaans benauwd. De dalen zijn steil, te steil voor de zussen.

Als we aankomen in Santa Lucia zien we de wolken over de hoge bergkammen schuiven en oplossen in de warmere lucht. Een regenboog achterlatend.

Elke 100 meter hoger is 1 graad lager. Het is daar te fris voor de kleding die we aan hebben. Op hun laatste avond bij ons proberen we in de oude wijk een tapasrestaurant te vinden, maar tevergeefs. In deze wijk speelt het sociale leven zich af op de donderdagen en niet op zondag, vrijwel alles is dicht.

Enfin, ze hebben een fijne maar korte vakantie aan boord gehad.

Daarna komen Bob en Fleur bij ons op bezoek. Heerlijk! 

We ontdekken meer van het eiland en zijn onder de indruk van de een enorme variatie. Van maanlandschap gevormd door lava in het zuiden, tot tropisch groen in de bergen in het noorden. De bergen zijn prachtig en we zien overal bananenplantages.

We wandelen door een grote krater heen en wanen ons in een tropisch regenwoud. Bezoeken in het zuiden de zandduinen, die hier heel grillig gevormd zijn.

Samen met Fleur en Bob bezoeken we ook het huis van Columbus. Hij fourageerde hier op de eilanden voor hij met de Pinas verder naar de Overkant voer. Hij heeft de reis vier keer gemaakt.

Het museum is echt de moeite waard. Een ruimte is als boot nagebouwd terwijl de andere ruimten zijn gevuld met voorwerpen/kaarten en oude documenten. De uitstraling binnen is prachtig, ruime patio's doen denken aan Marokko. Er heerst een aangename stilte.

                             Het huis van Columbus en zijn borstbeeld. Hier werd nog gefourageerd voor de verre reizen 

Ondertussen zijn Fleur en Diny jarig geweest. De boot is versierd met ballonnen en een ‘Felicidades’ slinger.

Als Fleur hoort dat Diny en ik elkaar golflessen voor elkaars verjaardag geven wordt ze enthousiast, en dan weten wij ook een cadeautje voor haar. Ze doet gewoon mee!

Fleur in actie. Talent? Mooie houding meid!

  Jiske droomt weg in het huis van Omar Sharif...

 Afscheid nemen van onze meiden blijft lastig. De leegte die aan boord achterblijft is bijna tastbaar. Diny vlucht in het schaatsgeweld op de radio en ik ga, met een brok in mijn keel, maar wat klusjes doen…

Bedankt prachtige meiden! Wat houden we toch van jullie!!!

En dan....

Ons plan van de reis? Hoe staat het er eigenlijk voor?

Eigenlijk, en eerlijk gezegd weten we het nog niet zo. Natuurlijk was het eerste plan om op de Canarische eilanden te komen, en dat is gelukt. We gaan hier ook heerlijk rondvaren en genieten van deze prachtige eilanden.

Maar daarna? Nog even houden we alle opties open. Verder langs Gambia, de Kaap Verden en dan Suriname, of toch de Middelandse zee, of terug naar huis?

Helemaal werd het even moeilijk toen Cor Swart (oude werkgever) even belde en ons polsde of we twee jaar in Zuid Afrika willen expatten?

Enfin, we houden jullie op de hoogte!

Groet vanaf Gran Canaria!!!!

                                                           Wie het weet mag het zeggen.