Home
De Dayak
De bemanning
Het plan
Reisverslagen
Girls talk
07-'17 Hoe gaat het?
07-'17 gewenning?
08-'17 girls talk 3
08-'17 Espana GT4
09-'17 Coruna GT5
10-'17 Portugal GT6
10-'17 GT7
11-'17 GT8
12-'17 GT9
02-'18 GT10
04-'18 GT11
07-'18 GT12
10-'18 GT13
12-'18 GT14
02-'19 GT15
03-'19 GT16
05-'19 GT17
07-'19 GT18
02-'20 GT19
Notities
Fotoalbum
Waar zijn we nu?
Gastenboek
Links
Contact
Mail adres opgeven?

De Ria’s heeft Marten al uitgebreid beschreven dus dat ga ik niet meer doen. Het is zeker een mooi stukje Spanje.

Ik heb zin in Portugal en de eerste haven die we aandoen is Viana da Castelo wat een heel leuk stadje blijkt te zijn. Er is echt een verschil tussen Spanje en Portugal, qua bouwstijl maar ook qua sfeer. De taal is ook heel anders. Kon ik in Spanje af en toe nog wat woordjes opvangen dat is in Portugal helemaal niet het geval, het lijkt wel Oost-Europees. Maar in tegenstelling tot Spanje spreken hier wel een heleboel mensen wat Engels.

 

 

 

Het begint hier ook een beetje herfst te worden. De haventjes zijn stiller, we ontmoeten veel minder medezeilers en het is soms ’s ochtends vroeg en ’s avonds best fris zodat we heel af en toe het kacheltje even aandoen. Ook heb ik veel meer zomerkleding mee dan wat dikkere kleding, dus dat wordt shoppen!  Yeah..

 

 

 

Porto is trouwens een erg leuke stad, echt een aanrader!.

Ik heb nog steeds niet de moed gehad om hier naar de kapper te gaan, wel een keer de uitgroei met een spoeling gedaan. Ben benieuwd wanneer het er van gaat komen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Door de betrekkelijke rust heb ik ook wat meer tijd om af en toe mijn dagelijkse bezigheden van thuis wat meer te missen. Ook is er een gemixt gevoel van ergens wel langer willen blijven en niet door te “moeten” en de nieuwsgierigheid naar een volgende plek. Het geeft wat onrust bij mij, volgens mij heeft Marten daar geen last van. Toch is het ook soms wel veel om zo veel nieuwe indrukken op te doen.

In het begin van onze reis liet Marten mij een boek zien dat heet: “Het geluk leeft aan boord, het ongeluk zeilt mee” Ik vroeg hem wat is het ongeluk, zijn antwoord “zijn vrouw”. We hebben er toen erg om gelachen maar nu voelt het voor mij toch een beetje zo. We zijn vandaag niet vertrokken omdat er een hoge swell staat en er mist is. Voor Marten geen probleem maar voor mij des te meer. Dus hij denkt dan al vanuit mij en besluit om niet te gaan. Ik voel me het ‘ongeluk’ maar ben wel blij dat hij zo invoelend is.

Dus nu liggen we in een haventje, prima naar ons zin, maar toch met het gevoel dat ik al in de volgende haven wilde zijn. Een voordeel is wel dat ik er nu weer eens aan toe kom de boot een schoonmaakbeurt te geven.

 

 

 

bemanningdayak@gmail.com